การแชร์มากเกินไปอาจเป็นอันตรายได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อแชร์ข้อมูลประจำตัวที่อาจทำให้ผู้ไม่ประสงค์ดีเข้าควบคุมเซิร์ฟเวอร์ที่มีศักยภาพในการย้ายข้ามเครือข่ายเพื่อเข้าถึงรายการที่องค์กรไม่คิดว่าจะมีช่องโหว่” การให้ข้อมูลละเอียดอ่อนที่ไม่ถูกต้องไม่เพียงแต่ทำให้สินทรัพย์เดียว แต่ยังทำให้ทุกอย่างตกอยู่ในความเสี่ยงด้วย โรเบิร์ต วิลลิสทีมแฮ็คมุ่งเป้าไปเนื่องจากความเปิดกว้าง
และขนาดของห้องแล็บ
การแฮ็กดำเนินการด้วยความรู้ของผู้บริหาร เพื่อให้พวกเขาสามารถ “ล็อก” ข้อมูลสำคัญก่อนที่จะดำเนินการ “ดูน่าสนใจเพราะมีโปรแกรมเปิดเผยช่องโหว่และยังเป็นแล็บฟิสิกส์ที่มีเครื่องจักรจำนวนมากและทุนสนับสนุนกว่าครึ่งพันล้านดอลลาร์” วิลลิสกล่าวเสริม “นั่นจะทำให้น่าสนใจมาก
สำหรับนักแสดงที่เป็นภัยคุกคามที่มองหาแรนซัมแวร์ทรัพย์สินของพวกเขาเพื่อจับพวกเขาเป็นตัวประกัน” ทีมแฮ็กพบว่าความพยายามใช้เวลานานเนื่องจาก Fermilab เปิดกว้างขั้นพื้นฐาน “การค้นพบบางอย่างมีความสำคัญอย่างไม่ต้องสงสัยและไม่จำเป็นต้องได้รับการยืนยัน แต่การค้นพบอื่น ๆ อาศัย
การสื่อสารเพื่อยืนยัน” อย่างไรก็ตาม กลุ่มแฮ็คที่มีจริยธรรมพบว่าการแฮ็กนั้นค่อนข้างง่าย โดยการค้นพบจำนวนมากเกิดขึ้นจากวิธีการแบบแมนนวลและเครื่องมือพื้นฐานที่ช่วยให้พวกเขาสำรวจโครงสร้างไฟล์เพื่อค้นหาพอร์ตและบริการที่เปิดอยู่ “เราอาจช่วย จากการโจมตีของแรนซัมแวร์ในอนาคตได้เป็นอย่างดี
เมื่อพิจารณาจากชุดข้อมูลรับรองจะทำให้เราสามารถเข้าถึงเซิร์ฟเวอร์ที่ติดไวรัสได้อย่างเหมาะสม และไปจากที่นั่น” ซึ่งเสริมว่าเมื่อผู้จัดการห้องปฏิบัติการได้รับแจ้งเกี่ยวกับ ปัญหาด้านความปลอดภัยพวกเขาตอบสนองอย่างรวดเร็ว “ห้องปฏิบัติการจัดการกับสถานการณ์ได้ดีและรวดเร็วมาก” วิลลิสกล่าว
“ตั้งแต่การติดต่อครั้งแรกจนถึงการตรวจสอบภายในและการแก้ไข กระบวนการทั้งหมดใช้เวลาไม่ถึงสองสัปดาห์”วัฒนธรรมแห่งการแบ่งปันตั้งข้อสังเกตว่าห้องปฏิบัติการ “ให้ความสำคัญกับรายงานทั้งหมดเกี่ยวกับช่องโหว่ด้านความปลอดภัยในโลกไซเบอร์อย่างจริงจัง และเรากำลังตรวจสอบเรื่องนี้ต่อไป”
เธอปฏิเสธ
อ้างว่าการแฮ็กข้อมูลในองค์กรขนาดใหญ่หลายครั้งเกิดขึ้นเนื่องจากขาดความเข้าใจว่าแฮ็กเกอร์สามารถทำอะไรได้บ้าง นั่นอาจเป็นปัญหาสำหรับผู้จัดการขององค์กรเช่น Fermilab ที่มีวัฒนธรรมแห่งการแบ่งปัน “ปฏิบัติต่อข้อมูลสาธารณะทั้งหมดที่เข้าถึงได้ราวกับว่ามีคนต้องการทำสิ่งที่เป็นอันตรายกับข้อมูลนั้น”
วิลลิสกล่าว “การให้ข้อมูลละเอียดอ่อนที่ไม่ถูกต้องไม่ได้ทำให้ทรัพย์สินเพียงรายการเดียว แต่ทำให้ทุกอย่างตกอยู่ในความเสี่ยง”ข้อกังวลใดๆ ที่ว่าการทดลองอาจเสี่ยงต่อการแฮ็คที่ผิดจรรยาบรรณซึ่งอาจเปลี่ยนแปลงผลลัพธ์ได้ เพราะเธอกล่าวว่าข้อมูลของการทดลองนั้น
แต่ยังขึ้นอยู่กับการทำความเข้าใจและจัดการกับข้อกังวลที่เกิดขึ้นด้วย การให้ความสนใจกับวิธีการเล่นตอนต่างๆ เช่นตอนที่ NIST เป็นขั้นตอนแรก ต่อการวิจัยนิวตรอน แต่ NIST จัดการกับการเผยแพร่ข้อมูลเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้อย่างไร ข้อความมีความสำคัญ กลายเป็นมูลค่าที่มากกว่าที่คาดไว้มาก
ในแปดปีหลังจากนั้น ในขณะที่ทีมรวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูลเพิ่มเติม ความแม่นยำในการวัดของ theta-13 ดีขึ้นถึงหกเท่าเป็น 3.4% ซึ่งเป็นเหตุการณ์สำคัญที่ไม่มีการทดลองอื่นใดที่คาดว่าจะทำได้ดีกว่าในอีก 20 ปีข้างหน้า นอกจาก theta-13 แล้ว การทดลองยังได้ค้นพบสิ่งสำคัญอื่นๆ
ตัวอย่างเช่น
มันท้าทายสมมติฐานที่ว่านิวตริโนประเภทที่สี่คือนิวตริโนที่ปราศจากเชื้อมีอยู่จริง การสังเกตที่เครื่องตรวจจับใกล้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าเครื่องปฏิกรณ์ปล่อยแอนตินิวตริโนน้อยกว่าที่คาดการณ์ไว้มาก อาจเป็นเพราะบางส่วนแปรสภาพเป็นนิวตริโนที่ปราศจากเชื้อ เพื่อชี้แจงกรณีนี้
ทีมงานได้ทำการตรวจวัดยูเรเนียมและพลูโทเนียมแยกกัน ส่วนประกอบเชื้อเพลิงหลักของเครื่องปฏิกรณ์สองชนิด และแหล่งแอนตินิวตริโน พวกเขาพบว่าการสร้างแบบจำลองและการสังเกตเข้ากันได้ดีกับพลูโทเนียม แต่มีความคลาดเคลื่อนอย่างมากกับยูเรเนียม “สิ่งนี้ตัดทอนทฤษฎีการอธิบาย
การขาดดุลด้วยนิวตริโนที่ปราศจากเชื้อเป็นส่วนใหญ่” วังกล่าว “หากมีนิวตริโนที่ปราศจากเชื้อ พวกมันก็น่าจะทำปฏิกิริยากับพลูโตเนียมและยูเรเนียมในลักษณะเดียวกัน”มรดกของอ่าว Dayaอ่าว Daya ยังคงเป็นความร่วมมือครั้งใหญ่ที่สุดระหว่างจีนและสหรัฐฯ ในการวิจัยขั้นพื้นฐาน
และเป็นประโยชน์ต่อนักวิทยาศาสตร์จากทั้งสองฝ่าย สำหรับประเทศจีน ทีมวิจัยนิวตริโนได้เติบโตจากคนจำนวนน้อยในช่วงต้นทศวรรษ 2000 เป็นประมาณ 100 คนในปัจจุบัน สำหรับสหรัฐอเมริกา การทดลองของ Daya Bay นั้นถูกกว่ามากและเร็วกว่ากรณีที่สหรัฐฯ ทำการทดลองเพียงอย่างเดียว
เราโหยหาวันพรุ่งนี้ เพื่อเปิดเผยสิ่งที่ไม่รู้จักมากขึ้นในฟิสิกส์ของนิวตริโนด้วยการทดลองรุ่นใหม่จุน เฉานับตั้งแต่พิธีปิดเครื่อง เครื่องตรวจจับทั้ง 8 ตัวได้ถูกแยกออกจากกัน โดยมีส่วนประกอบบางอย่าง เช่น อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ที่ถูกนำมาใช้ซ้ำในหอสังเกตการณ์นิวตริโนใต้ดินเจียงเหมิน (JUNO)
ซึ่งเป็นการทดลองนิวตริโนครั้งสำคัญครั้งต่อไปของจีน ชิ้นส่วนอื่นๆ ได้ถูกบริจาคให้กับการทดลองในต่างประเทศ รวมถึงเครื่องเผาพลาญเหลวที่เจือด้วยแกโดลิเนียมจำนวน 32 ตัน และเครื่องเผาเรืองแสงที่เจือด้วยของเหลวจำนวน 50 ตัน ให้กับการทดลองของญี่ปุ่นที่ชื่อว่า JSNS2
ส่วนที่เหลือของการทดลองจะมอบให้กับโรงเรียนเพื่อใช้ในการศึกษาหรือเผยแพร่ ห้องโถงห้องปฏิบัติการหลักจะถูกปรับเปลี่ยนเป็นสถานที่จัดนิทรรศการเกี่ยวกับการทดลอง ทีมงานจะยังคงวิเคราะห์ชุดข้อมูลทั้งหมดต่อไป ซึ่งจะใช้เวลาอีกหนึ่งหรือสองปีจึงจะเสร็จสมบูรณ์
credit : เว็บแท้ / ดัมมี่ออนไลน์
